Την επείγουσα ανάγκη να βρεθεί λύση για τα 23 περιφερειακά
αεροδρόμια, συμπεριλαμβανομένου του αεροδρομίου της Αλεξανδρούπολης,
ώστε να αποφευχθεί το απευκταίο σενάριο του ‘λουκέτου’, υπογράμμισε
χθες, επισκεπτόμενος την περιοχή μας, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας
Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας Βασίλης Αλεβιζόπουλος.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στο δημαρχείο της Αλεξανδρούπολης, ο κ. Αλεβιζόπουλος αναφέρθηκε στους κινδύνους που ελλοχεύουν για τα αεροδρόμια που «γλίτωσαν» από τη Fraport και βρίσκονται υπό τη διαχείριση του ΤΑΙΠΕΔ. Όπως τόνισε ο κ. Αλεβιζόπουλος, σύμφωνα με απόφαση της ΕΕ, τα αεροδρόμια που συγκεντρώνουν λιγότερους από 2 εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο δεν θεωρούνται κερδοφόρα και θα πρέπει να κλείσουν. «Αντιλαμβάνεστε ότι και τα 23 αεροδρόμια δεν είναι των 2 εκατομμυρίων, το μεγαλύτερο από αυτά, ζήτημα να έχει 500.00 επιβάτες το χρόνο», σημειώνει, και υπογραμμίζει πως ελέω μνημονίου, δεν θα μπορούσαν τα αεροδρόμια αυτά να περάσουν ούτε υπό τη διαχείριση μίας κρατικής, ανώνυμης εταιρείας, αφού το σχήμα αυτό δεν θα ήταν βιώσιμο κι έτσι θα έπρεπε να κλείσει. Ακόμη όμως κι αν ήταν βιώσιμο, θα έπρεπε να περάσει στο ταμείο αποκρατικοποιήσεων, ώστε τα όποια κέρδη να απορροφούνταν για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Φαύλος κύκλος, δηλαδή.
Το άλλο, πολύ σοβαρό ζήτημα προκύπτει από το γνωστό ‘σπατόσημο’, τον ειδικό φόρο δηλαδή που επιβθλήθηκε πριν περίπου 15 χρόνια, με στόχο, κάποια από τα έσοδα των μεγάλων αεροδρομίων, να πηγαίνουν για τις ανάγκες των μικρότερων. Τι συμβαίνει όμως με αυτό το κονδύλι που ανέρχεται στα 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως; Σύμφωνα με τον κ. Αλεβιζόπουλο, τα 300 εκατομμύρια πηγαίνουν στην fraport, ως επιδότηση, «αυτή την ψευτοεπένδυση που προέκυψε από τους εκβιασούς του Σόιμπλε προς τις ελληνικές κυβερνήσεις… και μάλιστα, δίχως να έχει ξοδέψει ένα ευρώ για τα αεροδρόμια που έχει αναλάβει». Ακόμη 90 εκατομμύρια από το ‘σπατόσημο’ πηγαίνουν κάθε χρόνο στην εταιρεία του «Ελευθέριος Βενιζέλος» μέχρι το 2025. Από τα 110 εκ ευρώ που απομένουν, περίπου τα μισά, για ακόμη 6-7 χρόνια, θα πηγαίνουν στο αεροδρόμιο που κατασκευάζεται στο Καστέλι Ηρακλείου. «Είναι λοιπόν σε εξέλιξη μία ληστεία αυτού του ειδικού τέλους από τους λεγόμενους ιδιώτες που ήρθαν να επενδύσουν και όχι μόνο δεν επένδυσαν, αλλά επιδοτούνται από πάνω», σημείωσε ο κ. Αλεβιζόπουλος, διαβλέποντας τον κίνδυνο να αρχίσει να κλείνει το ένα αεροδρόμιο πίσω από το άλλο, αφού, ως γνωστόν, η Ευρώπη δεν αποδέχεται τη διατήρηση υποδομών για εθνικούς και κοινωνικούς, αλλά και οικονομικούς λόγους, μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Γι’ αυτό, η ΥΠΑ σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση του α’ και β’ βαθμού, και με τη συμμαχία όλων των φορέων κάθε περιοχής, επιμελητηρίων, ξενοδόχων, κλπ, προτείνει να αναλάβει τα αεροδρόμια αυτά, σε κάθε περιοχή, ώστε μέσα από ένα σχέδιο ανάπτυξής τους να φέρει έσοδα και νέα προοπτική στις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες.
«Η ΥΠΑ έχει τη δυνατότητα,μέσα από κι άλλα έσοδα που έχει, να δημιουργήσει ευκαιρίες, μέσα από τη συνεργασία κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού. Τα δε περιουσιακά στοιχεία των αεροδρομίων να περάσουν στην τοπική αυτοδιοίκηση, με την υποχρέωση του κράτους να αναλάβει τη λειτουργία και εκμετάλλευση των αεροδρομίων και μέσα από συμβάσεις να προχωρήσουμε σε συνεργασία με την αυτοδιοίκηση, όπως άλλωστε συμβαίνει στη Γαλλία, η Γερμανία, την Ισπανία και παντού. Κι εκεί θα μπορούσαμε να πούμε πως το 70% θα ανήκει στην αυτοδιοίκηση, και ένα 30% σε κάποιον ιδιώτη, είμαστε ανοιχτοί σε αυτή την προοπτική. Διαφωνούμε όμως με το κλείσιμο των αεροδρομίων. Δεν θα το επιτρέψουμε. Γι’ αυτό, χρειάζεται μία συμμαχία φορέων, που θα εξασφαλίσει την διατήρηση αυτού του αναπτυξιακού εργαλείου για την περιοχή που λέγεται αερολιμένας. Μπορεί το αεροδρόμιο Αλεξανδρούπολης να εξελιχθεί σε ένα κέντρο cargo όχι μόνο για τη Θράκη, αλλά και για τη Μακεδονία».
«Σε όλα τα πολιτισμένα κράτη οι δήμοι μπαίνουν μέσα στα διοικητικά συμβούλια των αεροδρομίων, αλλά και των λιμένων, έστω με μία μικρή συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο… Θα πρέπει να βρούμε τη νομική εκείνη φόρμουλα όχι να δοθεί η δυνατότητα στο δήμο να συμμετέχει, όχι μόνο στην τυπική ή ουσιαστική διοίκηση, αλλά και στο μετοχικό κεφάλαιο, δίνοντας αντί για χρήματα υπηρεσίες. Θα μπορούσαμε να διαθέσουμε κάποιο από το προσωπικό μας για την καθαριότητα του αεροδρομίου, κάποια οχήματα για μετακινήσεις, ζεστό νερό από την εκμετάλλευση της γεωθερμίας, ώστε με όλα αυτά να μειωθεί το κόστος λειτουργίας του αερολιμένα μας. Θα πρέπει να βρούμε ευήκοα ώτα, ώστε να μπούμε στο παιχνίδι αναδημιουργίας του αεροδρομίου. Ως δήμαρχος, είμαι έτοιμος να κάνω οποιαδήποτε θυσία, προκειμένου ο δημότης να νιώσει το αεροδρόμιο και δικό του».
πηγή:gnomionline.gr
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στο δημαρχείο της Αλεξανδρούπολης, ο κ. Αλεβιζόπουλος αναφέρθηκε στους κινδύνους που ελλοχεύουν για τα αεροδρόμια που «γλίτωσαν» από τη Fraport και βρίσκονται υπό τη διαχείριση του ΤΑΙΠΕΔ. Όπως τόνισε ο κ. Αλεβιζόπουλος, σύμφωνα με απόφαση της ΕΕ, τα αεροδρόμια που συγκεντρώνουν λιγότερους από 2 εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο δεν θεωρούνται κερδοφόρα και θα πρέπει να κλείσουν. «Αντιλαμβάνεστε ότι και τα 23 αεροδρόμια δεν είναι των 2 εκατομμυρίων, το μεγαλύτερο από αυτά, ζήτημα να έχει 500.00 επιβάτες το χρόνο», σημειώνει, και υπογραμμίζει πως ελέω μνημονίου, δεν θα μπορούσαν τα αεροδρόμια αυτά να περάσουν ούτε υπό τη διαχείριση μίας κρατικής, ανώνυμης εταιρείας, αφού το σχήμα αυτό δεν θα ήταν βιώσιμο κι έτσι θα έπρεπε να κλείσει. Ακόμη όμως κι αν ήταν βιώσιμο, θα έπρεπε να περάσει στο ταμείο αποκρατικοποιήσεων, ώστε τα όποια κέρδη να απορροφούνταν για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Φαύλος κύκλος, δηλαδή.
Το άλλο, πολύ σοβαρό ζήτημα προκύπτει από το γνωστό ‘σπατόσημο’, τον ειδικό φόρο δηλαδή που επιβθλήθηκε πριν περίπου 15 χρόνια, με στόχο, κάποια από τα έσοδα των μεγάλων αεροδρομίων, να πηγαίνουν για τις ανάγκες των μικρότερων. Τι συμβαίνει όμως με αυτό το κονδύλι που ανέρχεται στα 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως; Σύμφωνα με τον κ. Αλεβιζόπουλο, τα 300 εκατομμύρια πηγαίνουν στην fraport, ως επιδότηση, «αυτή την ψευτοεπένδυση που προέκυψε από τους εκβιασούς του Σόιμπλε προς τις ελληνικές κυβερνήσεις… και μάλιστα, δίχως να έχει ξοδέψει ένα ευρώ για τα αεροδρόμια που έχει αναλάβει». Ακόμη 90 εκατομμύρια από το ‘σπατόσημο’ πηγαίνουν κάθε χρόνο στην εταιρεία του «Ελευθέριος Βενιζέλος» μέχρι το 2025. Από τα 110 εκ ευρώ που απομένουν, περίπου τα μισά, για ακόμη 6-7 χρόνια, θα πηγαίνουν στο αεροδρόμιο που κατασκευάζεται στο Καστέλι Ηρακλείου. «Είναι λοιπόν σε εξέλιξη μία ληστεία αυτού του ειδικού τέλους από τους λεγόμενους ιδιώτες που ήρθαν να επενδύσουν και όχι μόνο δεν επένδυσαν, αλλά επιδοτούνται από πάνω», σημείωσε ο κ. Αλεβιζόπουλος, διαβλέποντας τον κίνδυνο να αρχίσει να κλείνει το ένα αεροδρόμιο πίσω από το άλλο, αφού, ως γνωστόν, η Ευρώπη δεν αποδέχεται τη διατήρηση υποδομών για εθνικούς και κοινωνικούς, αλλά και οικονομικούς λόγους, μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η πρόταση της ΥΠΑ
«Να φύγουν από το ΤΑΙΠΕΔ και να επιστρέψουν στην ευθύνη της ΥΠΑ» πρότεινε ο κ. Αλεβιζόπουλος για τα συγκεκριμένα περιφερειακά αεροδρόμια, αφού εκτιμά πως το μοντέλο των ΣΔΙΤ, στην παρούσα φάση, δεν μπορεί να έχει καμία τύχη, αφού δεν υπάρχει κερδοφορία για τους αερολιμένες αυτούς.Γι’ αυτό, η ΥΠΑ σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση του α’ και β’ βαθμού, και με τη συμμαχία όλων των φορέων κάθε περιοχής, επιμελητηρίων, ξενοδόχων, κλπ, προτείνει να αναλάβει τα αεροδρόμια αυτά, σε κάθε περιοχή, ώστε μέσα από ένα σχέδιο ανάπτυξής τους να φέρει έσοδα και νέα προοπτική στις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες.
«Η ΥΠΑ έχει τη δυνατότητα,μέσα από κι άλλα έσοδα που έχει, να δημιουργήσει ευκαιρίες, μέσα από τη συνεργασία κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού. Τα δε περιουσιακά στοιχεία των αεροδρομίων να περάσουν στην τοπική αυτοδιοίκηση, με την υποχρέωση του κράτους να αναλάβει τη λειτουργία και εκμετάλλευση των αεροδρομίων και μέσα από συμβάσεις να προχωρήσουμε σε συνεργασία με την αυτοδιοίκηση, όπως άλλωστε συμβαίνει στη Γαλλία, η Γερμανία, την Ισπανία και παντού. Κι εκεί θα μπορούσαμε να πούμε πως το 70% θα ανήκει στην αυτοδιοίκηση, και ένα 30% σε κάποιον ιδιώτη, είμαστε ανοιχτοί σε αυτή την προοπτική. Διαφωνούμε όμως με το κλείσιμο των αεροδρομίων. Δεν θα το επιτρέψουμε. Γι’ αυτό, χρειάζεται μία συμμαχία φορέων, που θα εξασφαλίσει την διατήρηση αυτού του αναπτυξιακού εργαλείου για την περιοχή που λέγεται αερολιμένας. Μπορεί το αεροδρόμιο Αλεξανδρούπολης να εξελιχθεί σε ένα κέντρο cargo όχι μόνο για τη Θράκη, αλλά και για τη Μακεδονία».
Η συμμετοχή του Δήμου
Από την πλευρά του, ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Βαγγέλης Λαμπάκης, που έχει καταθέσει, εδώ και χρόνια, πρόταση για συμμετοχή του Δήμου στη διαχείριση του αεροδρομίου, σημείωσε πως θα πρέπει να βρεθεί άμεσα μία λύση προκειμένου το αεροδρόμιο να συνεχίσει να είναι ανοικτό και να λειτουργεί επαρκέστατα, όπως συμβαίνει, επί 24ωρου βάσεως, με την αυτοθυσία των εργαζομένων του.«Σε όλα τα πολιτισμένα κράτη οι δήμοι μπαίνουν μέσα στα διοικητικά συμβούλια των αεροδρομίων, αλλά και των λιμένων, έστω με μία μικρή συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο… Θα πρέπει να βρούμε τη νομική εκείνη φόρμουλα όχι να δοθεί η δυνατότητα στο δήμο να συμμετέχει, όχι μόνο στην τυπική ή ουσιαστική διοίκηση, αλλά και στο μετοχικό κεφάλαιο, δίνοντας αντί για χρήματα υπηρεσίες. Θα μπορούσαμε να διαθέσουμε κάποιο από το προσωπικό μας για την καθαριότητα του αεροδρομίου, κάποια οχήματα για μετακινήσεις, ζεστό νερό από την εκμετάλλευση της γεωθερμίας, ώστε με όλα αυτά να μειωθεί το κόστος λειτουργίας του αερολιμένα μας. Θα πρέπει να βρούμε ευήκοα ώτα, ώστε να μπούμε στο παιχνίδι αναδημιουργίας του αεροδρομίου. Ως δήμαρχος, είμαι έτοιμος να κάνω οποιαδήποτε θυσία, προκειμένου ο δημότης να νιώσει το αεροδρόμιο και δικό του».
πηγή:gnomionline.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.